Siz hiç çocuğunuzla beraber doktora gittiniz mi ? Gittiğinizde doktor size çocuğunuzun ömür boyu yürüyemeyeceğini, konuşamayacağını söyledi mi hiç ? Ve siz o an neler hissettiniz ? Üstelik siz böyle bir acıyı yaşarken en yakınınızdaki insanlar da terk edip gitti mi sizi ? Siz kaldınız mı hiç tek başınıza ? Gözünüzün önünde eriyen yavrunuzu sırtınıza bindirip dolaştınız mı hastane hastane ? Ve yıllarınız hep böyle ağlamaklı, böyle çileli geçti mi sizin ?

        Siz bir engelli annesi oldunuz mu hiç ? Olmadıysanız Allah yine oldurmasın. Çocuklarınıza sağlık, sıhhat versin. Ama sizden bir ricam olacak. Ne olur engelli insanlarımızın annelerini görün, onların acılarını dertlerini paylaşın. Kim bilir belki de yarın siz de onlardan biri olabilirsiniz. Olmaz demeyin sakın. Bu dünya imtihan dünyası. Azıcık etrafınıza dönüp bakarsanız dün dertsiz gibi görünenlerin bugün ne halde olduklarını görürsünüz...

        Anneler günü onların olsun bu sene, ne dersiniz ? İsimleri Ayşe, Fatma, Hatice, Aysel… fark etmez. Onlar engelli    anneleriyse hepsi birdir bizim için. Hepsi süper anne onların, kahraman anne onlar, fedakar, cefakar anneler…

        Bir anne hikayesine rastladım geçtiğimiz günlerde. Dişiyle tırnağıyla hayata tutunan fedakar bir annenin gerçek hikayesine. Okudukça içim parçalandı, yüreğimden bir şeyler kopup gitti sanki. Empatiye vurdum kendimi ve soğuk terler çıkmaya başladı sıcak bedenimden. Aman Allahım, ne büyük bir sabır ve ne büyük bir tevekkül. İşte dedim, işte yılın annesi bunlar olmalı…

        O, her gün ölmüş ama yeniden dirilmiş. Her gün yıkılmış ama yeniden doğrulmuş. 2 yaşındaki oğlunun amansız bir hastalığa yakalandığını öğrenince başlamış onun çileli hayatı. Ve sonra en yakınlarının bile kendini yalnızlığa itişiyle kararmış genç yaşta dünyası. Sokaklarda top oynayan çocukları, bisiklete binenleri gördükçe ah edip ağlamış hep için için. Bir oğlunu düşünmüş bir de onları. Kahrolup gitmiş çaresizliğin amansız pençesinde. Ama o yine de sabretmiş ve annesizliği tattırmamış çocuklarına. Yaratıcıya olan büyük inancı sayesinde yıllara meydan okumuş o kadın haliyle…

        Gerçekten de ne büyük bir iman ve tevekkülmüş ki evladını gördükçe eriyip tükenmiş yıllarca. Yorulmuş ama yıkılmamış. Gerçek bir fedakar annenin tevekkülü bu. Örnek bir sabır sınavı veren ve yardımı sadece Allah’tan bekleyen bir annenin tevekkülü…

        Bu fedakar anne çok şükür ki bu dünyanın bir imtihan dünyası olduğunu biliyormuş. Bundan dolayı kendi tesellisini yine kendisi vermiş yıllarca. Bütün bu yaşadıklarının kendisini eriyip bitirmesine rağmen o, ümidini yitirmeden her gün yeniden doğmuş. Çocuğunu gördükçe nasıl yıkılmışsa, bunun kendisi için bir imtihan olduğunu düşünüp yeniden ayağa kalkmış…

         Ona ayağa kalkma gücünü veren Rabbine dua etmeyi de ihmal etmemiş. Bunu şöyle anlatmış kendi lisanıyla  : “ Hasta olmasına rağmen ben, çocuğumu bana Rabbimin bir lütfu olarak görüyorum. Çünkü o kadar sevimli ki, bana bütün dertlerimi unutturuyor. Ben, Rabbimin de yardımıyla oğlumla gelecek güzel günlerin hayaliyle yaşıyorum. Bedensel olarak zayıf olsa da zeka olarak yavrumun maşallahı var. İnşallah gelecek günler onun için daha güzel olacak diye ümit ediyorum. Bana bu sabrı ve ümitli olmayı nasip eden yüce Rabbime devamlı şükrediyorum. Kendim de hastayım. Ama kendi hastalığımı görmüyorum bile. Çünkü ben kendim için değil engelli oğlum için yaşıyorum.’’ 

        İşte bir fedakar annenin yürek burkan hikayesi ve hayata bağlılığı. O, ağlayıp inlemeyi de bir kenara atmış ve çocuğu için katlanmış bütün zorluklara. Elbette ağlıyorum, bazen kahroluyorum ama ağlamanın sonu yok demiş satır aralarında.

        Engelli bir evladıyla böyle bir hayata alışmaktan ve Allah’a sığınıp ondan yardım istemekten başka da çare olmadığını belirten bu cefakar anne gibi kim bilir kaç anne var etrafımızda. Onlar en ufak bir durumda bile çoluk çocuğunu terk eden nice sözde annelere büyük bir örnek teşkil ediyor. Bu ve bunun gibi bütün engelli annelerini yürekten tebrik ediyor, çok değerli evlatlarıyla beraber  daha nice güzel günlere ulaşmalarını temenni ediyorum. Sabredenler er ya da geç mutlaka kazanacaktır. Çünkü Allah, sabredenlerle beraberdir…

       Başta kendi annem olmak üzere bütün annelerimizin anneler gününü kutluyor, ahirete irtihal edenlere rahmet, hayatta olanlara sağlık, sıhhat ve huzur dolu nice yıllar diliyorum…10.05.2012 Çaycuma