Ben Anneler gününden bir gün önce ne kadar canlı canlı dolu dolu pozitif bir post yayınladıysam bakmayın bizim acımız dinmedi. Sokakta, çarşıda, toplantılarda, pazarda heryerde hala Çaycuma'da yaşanan vahim köprü faciasından, kayıplardan ve hala bulunamayan masum insanlarımızın naaşlarından bahsediyoruz.

           Eşim Cumartesi günü işten gelince bugün bulunamayan naaşların cenazesi kılınacak dedi. Birazda bekleseydilerdi diye düşündüm üzüldüm. Ama  pazar günü öğleden sonra bir baktık ardı ardına cenaze duyurusu...İkindide kılınacak Gıyabi cenaze namazından bahsediliyor. İçim burkuldu keyif alamadım maalesef. Gelde şimdi anneler gününü kutla , bildiğiniz gibi içlerinde bir ana kuzusu vardı. Daha üniversite öğrencisi hayatın yolun başında. Aklıma onun annesi geldi. Acısı üzüntüsü hiç dinmeyecek olan bir anne zor şartlarda kendi başına evladını büyüten anne. Allah ona sabır versin.